കേട്ട് നിന് മണിനാദം ആദ്യമായി ബാല്യത്തില്
വീണ്ടും കേള്ക്കുവാനൊരു മോഹമുദിച്ചു
നിന്നെ കിലുകിലുക്കി ,തുള്ളിച്ചാടി ഞാന് ,
എന് പിഞ്ചു മനസും നൃത്തമാടി
നിന് കണ്ണികള് താനേയകന്നു, എന്നന്നേക്കുമായി അകന്നു
കൗമാരത്തില് വീണ്ടും എന്നില് വന്നണഞ്ഞു നീ
സൃഷ്ടിച്ചു ഒരായിരം ശബ്ദതരങ്ങള് നിന് നാദമെന്നില്
മധുരസംഗീതം പൊഴിച്ചു നീയെന് കാതുകളില്
ആ ഗീതമെന്നെ പുളകമണിയിചു, ഞാനാകെ പൂത്തുലഞ്ഞു
നിന് കണ്ണികള് വീണ്ടുമകന്നു, എന് പാദങ്ങള് ഉള്ക്കൊള്ളാനാവാത്തവിധം അകന്നു
യൗവനത്തില് നീയെന്നെ വീണ്ടും തേടിയെത്തി
പക്ഷെ ഹര്ഷാരവം മുഴക്കുന്നില്ലയെന്നില്
എന്നാല് ഭയക്കുന്നു നിന് നൂപുരധ്വനിയെ
ഗന്ധര്വന്മാര് അത് കേട്ടു പിന്തുടരുമോ ........??..!!
അതിനാല് അണിയിലൊരിക്കലും നിന്നെ ഞാന്
നിന് കണ്ണികള് അകലാതെ ഭദ്രമായി സുക്ഷിക്കാം ഞാന് ..!