നിരന്തരമായി ഒഴുകുകയാണ് ഈ
നീർവഴികൾ
നിൽക്കുകയാണ് നമ്മളിങ്ങനെ യുഗങ്ങളായി
നമ്മളെ തൊട്ടുണർത്താനായി
പ്രഭാതകിരണങ്ങൾ
കുളിർമ്മയുള്ള രാത്രികളെ
ഉറക്കാനായി ചീവിടുകൾ
ദശാബ്ദങ്ങളായി നീ
തൊടുന്നതും കൊതിച്ച് കൊതിച്ചിരിപ്പാണ് ഞാൻ
കരുത്തേകുന്ന മണൽത്തിട്ടയും
സൂര്യപ്രകാശവും
ഞാൻ പറത്തിവിടുന്ന സ്വകാര്യങ്ങളെ,
വഴി തെറ്റാതെ നിന്നിലെത്തിക്കുന്ന കുളിർക്കാറ്റ്
ആ നിമിഷം പുളകിതയായി നൃത്തം
ചവിട്ടുന്ന നീ
നമ്മുടെ കണ്ണുകൾ ഒരു നേർ
രേഖയിലെ രണ്ട് ബിന്ദുക്കൾ
ജന്മജന്മാന്തരങ്ങളായി
നിന്റെ ശിഖിരങ്ങൾ വന്നു പുണരുന്നതും കാത്തിരിപ്പാണ് ഞാൻ
നീള ഒഴുകട്ടെ അപാരമായി
വെയിൽ ചൊരിയട്ടെ അനന്തമായി
Men may come and men may go
ReplyDeleteBut I go on forever----(The Brook))
നിരന്തരം ഒഴുകുകയല്ലയോ ഈ നീര്ച്ചോല നമ്മള്ക്കിടയില്
ReplyDeleteഏറെകാലമായി നില്ക്കുകയല്ലയോ ഒരേ കുടകീഴില് നാം ..
പ്രഭാതകിരണങ്ങള് തൊട്ടു ഉണര്ത്തുന്നുവല്ലോ നമ്മെ ...
കുളിര്നിശയില് ചീവിടിന് നാദം ഉറക്കീടുന്നല്ലോ നമ്മെ
thanks ramesh sir for familiarizing the poem brook..:)
ReplyDeletethanks mahesh for coming this way..:)
മനോഹരമായ വരികള്
ReplyDeleteനല്ല വരികള് .....അപാരമായ സാദ്ധ്യതകള്
ReplyDeletethanks cheruvaadi and "my dreams"
ReplyDelete